به گزارش مشرق، اصلاح طلبان از فردای 24 خرداد سال 92 و انتخاب حسن روحانی به عنوان رئیس جمهور منتخب سعی کردند پیروزی وی را به سود خود مصادره کنند. این جریان با کنایه‌هایی مانند «رحم اجاره‌ای اصلاح‌طلبان»، «فرزند خوانده اصلاحات»، «دولت تصادفی»، «دولت یک میلیونی»، «دولت پوپولیستی»، «دولت قرضی»، «دولت حسینقلی خان» و «بی شناسنامه ترین دولت» سعی کردند دولت روحانی را تحت فشار قرار دهند و روحانی را وادار به اجرای خواسته‌های خود بکنند.

در همین رابطه آِیت الله هاشمی رفسنجانی نیز چند ماه پیش، در جمع اعضای ستادهای انتخاباتی مردمی و ائتلاف فراگیر اصلاح‌طلبان و حامیان دولت در حسینیه جماران، گفت: روحانی یک هفته قبل از انتخابات 92، سه درصد رأی داشت که با حمایت من به بالای 50 درصد رفت.

اما از بین همه کنایه‌هایی که اصلاح‌طلبان گاه و بی گاه نثار روحانی می‌کنند، هیچ کدام به اندازه «رحم اجاره‌ای» خواندن دولت روحانی تند نبود؛ اصطلاح «علمی-پزشکی» حوزه زنان که نخستین بار توسط ابراهیم اصغرزاده، دبیرکل سابق حزب همبستگی پس از روی کار آمدن دولت یازدهم گفته شد.

اصغر زاده در گفت و گو با یکی از روزنامه های اصلاح طلب گفته بود: «چند وقت پیش به دوستانی به شوخی گفتم این رحم اجاره‌ای برای پرورش یک نطفه است؛ وقتی به شما اجازه نمی‌دهند احزاب جریانات سیاسی‌ فعالیت داشته باشد، مجبور به ائتلاف می‌شوید».

اما به نظر می‌رسد با نزدیک شدن به انتخابات سال 96 برخی از تئوریسین های این جریان برخلاف برخی دیگر که معتقدند روحانی نباید دوره بعدی کاندیدا شود و باید اولین مستاجر 4 ساله پاستور باشد، اعتقاد دارند، در این برهه زمانی باید نیش و کنایه ها علیه روحانی را کنار گذاشت.

 در همین رابطه سعید حجاریان که خودش دولت روحانی را «دولت حسینقلی خان» نامیده بود در گفت‌وگویی، «رحم اجاره‌ای» خواندن دولت را «حرف زشت» خواند!

اما کنایه های اصلاح طلبان در حال کمرنگ شدن بود تا این که عبدالله ناصری، عضو شورای عالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان روز گذشته (95/3/23) در مصاحبه با روزنامه فرهیختگان (ارگان رسانه‌ای دانشگاه آزاد) مجدداً دولت روحانی را «رحم اجاره‌ای» خواند.

ناصری با بی توجهی به کنایه ای که حجاریان آن را زشت عنوان کرده بود، به این روزنامه گفت: روحانی برای رئیس‌جمهور شدن دوباره نیاز به اصلاح‌طلبان دارد و اگر «رحم اجاره‌ای» جنین را خوب حفظ کند حتما آن را دوباره اجاره می‌کنیم.

حال با توجه به این که تنها یک سال به پایان دوره ریاست جمهوری روحانی باقی مانده است باید دید که آیا رئیس جمهور برای این کنایه ها و تلاش برای مصادره کردن دولت یازدهم جوابی خواهد داشت یا این که اصلاح‌طلبان متلک‌های سیاسی خود برای فشار آوردن به روحانی را ادامه خواهند داد؟